„Dzwonię w sprawie swojego syna ma 21 lat i nie wie czy chce nadal studiować.” Usłyszałam od „potencjalnej sponsorki” kolejnego procesu mentoringu kariery.
Zapytałam „A czy syn wie, że Pani do mnie dzwoni?” „Tak, z g o d z i ł się.” usłyszałam. Dalej były kolejne pytania od sponsorki:
👉️A jak to wygląda? W czasie, finansowo…
i wisienka na torcie na koniec:
👉️A czy ja mogę być z synem na tym spotkaniu?🙈
Nie mogłam się powstrzymać z ciekawości i pytam „A czemu chciałaby Pani być razem z synem?”
👉️No bo ja tak bardzo chce go wesprzeć….
To tylko drobny kawałek z rozmowy o procesie, który nigdy się nie zadział. W społeczności Linkedin jest na pewno wielu rodziców, którzy zmagają się w rozmowach ze swoimi d o r o s ł y m i dziećmi nt. studiów, sensu pracy czy zawodu i tym postem chcę postawić jasno sprawę jak taka sytuacja wygląda z perspektywy ex rekruterki i mentorki kariery:
Drogi rodzicu:
💥 sprawdź sam/a ze sobą na ile jesteś wyposażony w wiedzę na temat rynku pracy i zasad nim rządzących i na ile ta wiedza jest nadal aktualna, szczególnie jeśli chodzi o nowe tworzące się zawody i niekonwencjonalne formy życia zawodowego;
💥 nigdy nie będziesz obiektywny/a dla swojego dziecka i nigdy nie zobaczysz go t y l k o jako kandydatki/kandydata na stanowisko, nawet jak przez lata zatrudniasz ludzi do swojego zespołu;
💥 obserwuj, rozmawiaj, odpowiadaj na pytania na tyle na ile potrafisz, ale mów jak czegoś nie wiesz albo nie jesteś pewna/y ale nie naciskaj, nie utrzymuj jednej wizji (Ty musisz być…), nie przekonuj na siłę bo wiesz lepiej – Twoje dziecko będzie miało inną drogę zawodową od Ciebie;
💥 to co zadziałało u Ciebie 10/20/30 lat temu w karierze nie musi a nawet teraz czasami nie może zadziałać u Twojego dziecka – rady oparte wyłącznie na Twoim doświadczeniu mogą być bardzo rozczarowujące dla Twojego dziecka, on/ona musi przejść własną drogę;
💥 im bardziej sam/sama jesteś zaangażowany w życie zawodowe (i pewnie każde inne też) swojego dziecka, tym mniej mu/jej zostawiasz przestrzeni tj. jak bierzesz 99% aktywności na siebie Twoje dziecko może wziąć tylko 1% a po to to może mu/jej się nawet nie chcieć wstać z łóżka;
💥 możesz znaleźć pomoc dla swojego dziecka – doradcę zawodowego, mentorkę kariery etc. Przeprowadź pierwszą rozmowę nt. procesu i inwestycji finansowej, ale oddaj pałeczkę odpowiedzialności swojemu dziecku – dalej ta droga już NIE zależy od Ciebie, będziesz miał/a ważną rolę sponsora w takim procesie wsparcia. Może Twój syn/Twoja córka będą się chcieli czymś podzielić po takiej sesji. Jeśli będą mieli taką potrzebę przyjdą, jeśli nie – daj im spokój!
Pamiętaj – ON/ONA JEST JUŻ DOROSŁ(A)Y❗️ ❗️
